januari t/m juni 2006
hoe het begon
juni 2006
De dag des oordeels
eind juni t/m begin augustus
de eerste chemoperiode
begin augustus t/m half september
tweede chemoperiode
half september t/m begin november
periode na de chemo
november
De uitslagen
november na de uitslag
Hoe nu verder na deze uitslag
de bestralingsperiode
5 dagen achter elkaar bestralingen om de benauwdheid te verminderen
december vakantie
amber en ik op vakantie in Egypte samen met Ber en Nadine
na de vakantie
het leven weer na de vakantie
weer een nieuw begin: 2007
januari 2007
22 januari 2007
een nieuwe uitslag
de tweede week van het nieuwe jaar
week 2 2007
vanaf 29 januari
weer een nieuwe week
vanaf 5 februari
vanaf 5 februari
weer een ct-scan/12 februari
weer een ct-scan/12 februari
een nieuwe week/19 februari
een nieuwe week/19 februari
vakantie Overijssel
midweek Overijssel
week 26 februari
week 26 februari
weer thuis enzo
weer thuis enzo
lente of winter?
lente of winter?
lente
lente
april en pasen
april en de paasdagen
Vakantie in Tunesië
vakantie samen met mijn zussen en mijn moeder
het dagelijkse leven
weer terug van Tunesië
Vakantie Kreta
een bijzondere ervaring met Jan naar een warm land
Opnieuw het dagelijks leven
weer een nieuwe start na een vakantie
wel of geen chemo?
weer opnieuw een zware beslissing
juni 2007
de maand van de keuzes
Een scan en uitslag verder
Weer een nieuwe beslissing
Weer een nieuw begin
een start met de nieuwe medicijnen
Juli 2007
verder met de pillen en 1e controle
de eerste uitslag na de start met een nieuwe "chemo"
de eerste uitslag van de tarceva/sunitinib
augustus
vakantie Vlieland en een eerste scan sinds de tarceva/sunitinib
Vlieland
toch nog een weekje er tussenuit voor ons
Weer het gewone leven?!
na de vakantie
En wat nu?
een nieuwe chemo?
(Deze week) de start met bestralen
De 2e keer bestralen
Na de bestraling
en nu maar afwachten
Oktober
tussen hoop en vrees
Lesbos
1 weekje vakantie in Griekenland
Weer thuis
Het "gewone leven" weer
November 2007
Weer een nieuw begin
Een weekendje weg met Saskia
Eerst doen, dan denken
weer het gewone leven
sinterklaas enzo
Decembermaand
De wintermaand en Sint
Kerst 2007
De feestdagen 2007
Weer een nieuw jaar
2008
Wel of niet aan de chemo (Alimta)?
Wel of niet aan de chemo (Alimta)?
Nog even genieten
zin in een paar rustige dagen
De laatste loodjes
telkens nog éven doorzetten
Naar het hotel met Frank en Marie Louise
Een weekendje Duitsland
Nog even 1 dagje onbezorgd
Een derde chemo?
De 3e chemokuur
De laatste loodjes?
Wel of geen nieuwe kansen
Nog wel of niet een nieuwe chemo
De bestralingsweek en de naweëen
Toch nog voor de vakantie
in ieder geval nog 1 vakantie naar het buitenland
Dalyan Turkije
weer het gewone leven na Dalyan
Weer terug van vakantie
weer een nieuw begin?
pillen en andere onderzoeken
Weer thuis
terug van weggeweest uit het ziekenhuis
Mijn kankerverjaardag
om het leven te vieren
Juli
Weer een nieuwe maand
Een weekendje naar het Brabantse land met Ber
Een weekendje weg met Ber
Terug van Brabant
Toch weer AVL'en
Een nieuwe moeizame start
Een nieuwe start met ademhalen
29 juli 2008
Hoe het einde is gekomen

EERST LENTE EN NU WEER WINTER

19 MAART

Het is toch wel wat raar voor de geest om het te bevatten. Zo word je wakker en schiet je de tuin in om te genieten van het lekkere zonnetje, en zo ligt er sneeuw in de tuin.

Zal van boven wel voor mij geregeld zijn, want met het zonnetje in de tuin blijk ik niet stil te kunnen zitten. Na 30 sec. zitten in de tuin schiet ik overeind omdat ik de nodige tuinwerkzaamheden zie, en het is lastig om mezelf te bedwingen. Helaas moet ik dat wel, want merk dat mijn lichaam deze belasting niet fijn vindt en protesteert in de vorm van moeheid en pijntjes.

Vandaag ga ik proberen een relaxte dag te houden, geen moetens en de bloemetjes kunnen nog wel even wachten.

De zon probeert wel door de wolken heen te breken om de sneeuw te laten smelten.

Ik zal zo wat foto's her en der op de site erbij zetten. Helaas is Jan z'n toestel hier niet, dus die komen er vanavond dan bij.

Inmiddels heb ik van Jan ook wat foto's op de site gezet.

Van echt relaxen is het toch niet gekomen, maar dat hindert niet. Wat bijgeveegd in mijn huis, wat boodschappen her en der, op bezoek geweest bij de moeder van een vriendin van Amber die net geopereerd is aan borstkanker en nog bij Henk langs geweest. Ai, vergeten dat ze vandaag 26 jaar getrouwd zijn. Het bloemetje neem ik wel een andere keer mee.

Ik zag dat ze de prachtige clematis die ikzelf op mijn site heb staan in hun tuin geplant hadden. Direct krijg ik een verrukt gevoel en ga ik er vanuit dat ik deze over 2 jaar ook in prachtige bloei zal zien. Oeps, zou dus anders kunnen zijn, maar juist dit soort dingen/gedachtes geven me de spirit om nog zo lang mogelijk te leven.

Als ik om half 6 thuis kom komt er een heerlijke geur al uit de keuken en ben ik blij om Jan weer te zien.

Met z'n 3'en zitten we weer heelijk te eten en te kletsen. Soms is Amber spraakzamer zoals vandaag en babbelt ze er op los.

Helaas wordt de sfeer vanavond niet meer leuk door een knetterende ruzie tussen Am en mij. Beiden zijn we hiervoor verantwoordelijk: Am omdat ze zich gedraagt als een verwende rijkeluisdochter en ik omdat ik onpedagogisch begin te schreeuwen wat niks opschiet.

Ik ben toch al moe dus komt goed uit. Ik heb hier geen zin meer in en ga naar boven. In bed val ik al snel in slaap.

20 MAART

Een goeie nacht gemaakt en lekker uitgeslapen. Mijn oorontsteking wordt al weer minder door de druppels. Ik moet gewoon op tijd naar de KNO gaan, dan loopt het minder snel uit de hand. Jaja, het gewone leven gaat gewoon door! Ik heb nou eenmaal "foute" oren die erg kwetsbaar zijn en een regelmatige onderhoudsbuurt nodig hebben. Ik ben niet voor niets al 20 jaar vaste klant bij de KNO! Zal gauw even langs rijden. Ik heb het geluk dat sinds de kanker ik zomaar binnen mag lopen als het mij uitkomt. Ik moet van tevoren dan wel even checken of 'ie er is. Dit is heel fijn, want het lastige van afspraken is dat ik mijn hele dag daar dan naar in moet delen qua rust. Dat vind ik verdomde lastig en vervelend.

Ik ga me zo aankleden om naar mam te gaan. Het ziet er buiten vrolijk uit met de zon, ook al zit buiten zonnen er niet in door de kou. 

Van aankleden en opschieten komt het niet echt. Ik moet nog even bellen of de telefoon gaat. Reuze gezellig, maar ik ben zo 2 uur verder.

Met mam naar de Aldi gegaan en even bijkletsen onder het genot van een bak koffie.

Ma wil kijken voor een paar schoenen in een goeie winkel. En ik kom met een paar zomerschoenen naar buiten. Ik ben er blij mee, want goeie schoenen kopen is voor mij altijd een bezoeking met mijn onhandige voeten.

Daarna samen nog langs Ber om nu toch definitief af te spreken wat we gaan doen met de reis. Morgen besluiten samen naar het reisbureau te gaan.

Wat een luxe problemen heb ik toch af en toe.

Amber blijft bij haar vader eten en Jan en ik zijn even samen. Jan kon mij vandaag niet bereiken omdat ik mijn mobiel niet goed hoor, en hij was erg ongerust. Dat heeft 'ie soms wel eens. Dan ziet 'ie visioenen van ziekenhuizen enzo. Dan kom ik onschuldig thuis en krijg ik "op mijn kop" omdat ik niets van mezelf heb laten horen. Oeps, wat beter op mijn mobiel kijken of er een sms'je op staat.

Vanavond heeft Amber zin om nog wat kleren uit te zoeken die wegkunnen en ik probeer mijn bed in te gaan, maar dat mag niet lukken want ze wil graag dat ik erbij ben. Gewoon voor de gezelligheid en omdat ze niet zoveel samen wil, blijf ik braaf op de stoel zitten kijken naar haar bezigheden. Soms mag ik 'r van raad voorzien en ook dat is zeldzaam bij deze zeer eigen wijze dame.

Het is ook wel gezellig dus stel ik mijn slaap graag voor haar uit. Dit zijn nou die typische tutdingen tussen moeder en dochter die ik reuze leuk vind als ik er de kans voor krijg.

21 MAART

Ik slaap weer heerlijk uit en dat doet me deugd. Een goeie nachtrust is voor mij de basis om de dag beter door te komen. Wel word ik wakker met her en der pijnen. En wat ik daar nou zo ontzettend strontvervelend van vind???? Gewoon dat ik het nooit als zomaar gewoon pijn kan ervaren. Altijd zit er zo'n akelige duivel die dan naar boven komt en zegt: Het kan de kanker zijn hoor!

Zeker als er al een aantal dagen wat sluimerd, dan probeer ik al mijn hersens te pijnigen om uit te zoeken waardoor het kan komen.

Ik moet al een aantal dagen denken aan de bio-resonantie en wat dit de vorige keer teweeg bracht. Volgens mij had ik toen ook meer pijnen rondom mijn longen, maar zeker weten doe ik het niet meer. Heb het toen niet opgeschreven. Daarnaast heb ik sinds mijn ziekte ook heel snel spierpijnen als ik iets meer fysieke inspanning lever. Maar goed, die suffe duivel zal wel niet te vermijden zijn, maar erg blij ben ik er niet mee. Het voelt zo hypochondrisch waar ik helemaal niet tegen kan.

Vandaag dacht ik helemaal niets aan activiteiten te hebben staan. Maar nee, helaas ik heb me vergist. Namelijk.......

we moeten vandaag de reis boeken. Hahaha, en dat is me een klus?!

En de zak met kleding wegbrengen, anders staat het in mijn kleine huis in de weg. Beddengoed wassen en opdekken, violen staan nog te wachten om een plekje in de aarde en de zon. En ook niet de apotheek vergeten te bezoeken voor de medicatie die daar klaarligt. Kortom....... de dag is zo weer om.

Moe kom ik thuis en wil graag even liggen. Toch lukt dit vandaag niet. Amber komt thuis met buikpijn en heeft wat afleiding nodig. We zitten even gezellig te kletsen en te lachen.

Lau eet mee, en het is gezellig en lekker om met eten vertroeteld te worden.

Vanavond gewoon vroeg mijn bed in om weer bij te tanken, want de pijn vraagt veel energie ook doordat het me gespannen maakt.

22 MAART

Gisteravond vreselijk liggen woelen. Ik voelde me weer bang, kwetsbaar, verdrietig en eenzaam. Om dit proces door te komen telkens, is een opgave. (Wat het met mijn geest doet als ik meer pijn heb). Ik was blij dat Jan in bed kwam om 1.00 uur, maar ondanks dat heb ik nog lang liggen woelen. Op zoek naar antwoorden die ik soms wel denk te krijgen, maar de garantie ontbreekt erbij.

Morgenochtend vroeg komt er iemand schoonmaken waar ik me erg op verheug en zie het als een cadeautje voor mijn verjaardag.

Ik wil proberen vandaag wat voorwerk te doen, want op haar tempo dat morgenochtend doen is geen optie.

Nadat ik wakker ben geworden heb ik direct mezelf in actie gezet en ga zo een welverdiend bakkie K nemen. De zon ziet er buiten zo heerlijk uit, dus ga het toch proberen in het hoekje van mijn tuin.

Ik zit nog altijd wel te dubben of ik vanmiddag naar de bijeenkomst van mijn werk ga. De themacommissie heeft alle collega's getrakteerd op een mooie film die ze gehuurd hebben. Volgens mijn zus een mooie film, maar vind het sowieso leuk om mijn collega's te zien. Toch weet ik gewoon niet of het voor mij te doen is om bijv. 2 uur stil te zitten.

Omdat ik voor morgen nog te veel moet doen, lukt het me gewoon niet om vanmiddag de hele middag op pad te zijn. Ik beslis dus dat ik niet ga. Het is goed zo.

Het zonnetjes buiten was nog te fris, en ik heb een hoop in huis gedaan vandaag. Heerlijk dat het gebeurd is, helaas wel brak in mijn lichaam.

Ik ga nog effekes wat doen, en vanavond maar bijtijds mijn bed in.

23 MAART

Goede morgen. Het is 7 uur en ik word gewekt met een ontbijtje door mijn dochter. Daarna cadeautjes uitpakken die ze met zorg voor me gekocht heeft. Lief hoor!

Vandaag komt er iemand voor het eerst schoonmaken, dus doe ik nog wat voorwerk. Om 9 uur heb ik dus al het nodige gedaan en komt ze. Een prettig mens die met plezier schoonmaakt. Wat ben ik blij dat ze er is.

Stilzitten voor mij als iemand bezig is lukt niet erg, maar het geeft niet, want kan straks toch lekker mijn bed in voordat om 5 uur mijn zussen met aanhang en mijn moeder en vriendin komt om gezamelijk te eten.

Mijn 1e verjaardag met mijn ziekte heb ik al te pakken en die kan niets of niemand me meer afpakken. Het is zo fijn dat ik dit mee mag maken.

Nog even v.d. Meiden gebeld om te vragen of de pijn die ik heb te maken kan hebben met de bio-resonantie. Dit zou erg goed kunnen als ontgiftigingsverschijnsel. Maar even kijken hoe het zich ontwikkeld. Daarna komt Kees nog even langs wat ik erg leuk vind ondanks dat ik moe ben van het bezig zijn.

Na een uurtje tukken kom ik beneden in een schoon en opgeruimd huis en komt de lekkere etensgeur me tegemoet. Eventjes nog wat wakker worden voordat ik aan de gang ga voordat m'n bezoek komt.

Het was een heerlijke relaxte geslaagde avond. Alle mensen die heel dicht bij me staan bij elkaar. Een intiem samenzijn omdat ik me weer heel erg bewust ben van hoeveel ik van deze mensen houd en hoeveel zij van mij houden en me steunen in moeilijke tijden. Mijn hart voelt groot en vol en heb nog even in het kort dit met ze gedeeld.

In de zomer weer een bbq voor iedereen?! Lekker in de tuin.

Ik had als cadeau vooral bloemen voor in de tuin gevraagd en Henk heeft ze in de kou van de wind allemaal al in de potten gezet. Heerlijk, en morgen ga ik ze in de tuin verdelen. Joepie, wat zal het er kleurig uitzien.

Ook andere mooie en fijne cadeau's gehad en ik ben weer zo blij als een kind.

En nu........ naar bedje toe en voor morgen...... gezond weer op. hihi

24 MAART

Ik kon ondanks de moeheid gister toch niet slapen. Dan ben ik vaak oververmoeid. Dus lekker uitgeslapen vanmorgen en helaas.... niet gezond weer op.

De pijnen voelen alsof er een heel leger aan het verbouwen is in en rondom mijn borstkas. De één timmert, de ander slaat een spijker ergens in en weer een ander zaagt. Als de verbouwing nu maar goed gedaan wordt, dan ontbeer ik dit wel weer. Maar die onzekerheid....!! Dat vind ik toch nog altijd het moeilijkste van mijn ziekte. Zodra duidelijk is dat het bij deze ziekte of behandelingen hoort zoals de moeheid of de pijn van de bestralingen (littekenweefsel wat trekt), integreer ik het wonderlijk wel in mijn leven. Niet dat het dan geen ongemak geeft, maar het hoort er dan bij en het maakt me niet zenuwachtig en soms vergeet je gewoon dat je het hebt. Zo verleg je dus je grenzen; datgene wat moeilijk is integreren in je dagelijks leven waardoor je het niet meer als moeilijk ervaart. Meer als een lastige bijkomstigheid.

Ik heb de laatste weken erg veel dingen willen en kunnen doen in mijn huis en tuin. Door de voorjaarskriebels liggen er nog genoeg dingen, maar voorlopig ga ik het weer ietsie rustiger aan doen. Even wat meer pas op de plaats en me gedragen naar mijn ziekte. Leuke dingen doen, kleine dingen in en rondom mijn huis doen, en wat meer rusten.

Ik heb mijn site weer aangevuld met de nodige foto's. Is altijd leuk om te doen, maar kost ook veel tijd.

Inmiddels is het avond en heb ik van Amber en Eva, haar vriendin, bij de losse foto's iets gezet. Van Eva en haar moeder heb ik een erg leuk cadeau gehad: een doosje vol geluk. Gelukswensen staan op hele kleine papiertjes die opgerold zijn in het doosje.

Ik ga lekker vanavond niksen en ik beloof mezelf om dat ook écht te doen. Vandaag heb ik namelijk toch weer een hoop in de tuin gedaan. Ik heb genoten van het doen en verdien nu de rust.

Eva blijft logeren en dat is erg gezellig. Amber is de laatste tijd ook weer wat gezelliger en daar ben ik blij mee. De maandelijkse druk is van de ketel.

Het is me gelukt om tot half 11 op te blijven voor de gezelligheid voor de meiden.

Toch lukt het me niet om te slapen, want ben wat oververmoeid.

25 MAART

De zon schijnt heerlijk. Helaas zit mijn tuin op het noordoosten en is het er koud. Meestal is het in de tuin al snel te doen maar vandaag zit ik te blauwbekken.

Ik ga lekker wat aan het werk in de tuin zodat ik toch buiten ben.

Dan komt Jan thuis en roept dat de klok een uur vooruit is gezet. Sjips, dan mag ik wel stoppen en me om gaan kleden, want we moeten naar Amsterdam. We gaan naar de voorstelling van het Volk waar Jan het decor van maakt. Ik heb er zin in, dus ga me maar snel douchen.

Ik lijk op tijd klaar te zijn, maar als Jan op het laatst zegt dat 'ie zijn bed in gaat omdat 'ie zich helemaal niet lekker voelt, wordt het plots krap in de tijd. Ik schiet het internet op om te kijken hoe ik moet rijden en race dan richting Amsterdam. Shit, helaas 10 minuten te laat en dan kun je niet meer de zaal in. Dan maar even een loopje in Amsterdam om vervolgens weer terug te gaan om Els en Thijs, Lenie en Mary en Wigbolt te zien en eventjes te spreken. Dan is het al gauw half 6 en weer snel richting Haarlem om eten te maken, hoewel ik daar wel tegenop zie. Gelukkig was er nog wat eten zoals stoofpot en Jan is toch zijn bed uitgekomen omdat ik niet thuiskwam. Dus het eten is al praktisch klaar als ik thuiskom. De lieverd.

In de loop van de dag begint de pijn me weer op te spelen en wordt ik er kriegelig van. Helaas helpen de gewone pijnstillers er niet tegen. Misschien daar eens over spreken met mijn arts als de pijn nog erger wordt.

Vanavond lekker vroeg mijn bed in, want liggen verzacht over het algemeen deze pijn en ik ben ook best wel moe.