Verhalen over leven
  mijn tuin in de zomer 

de 1e zet pillen gaan erin

januari t/m juni 2006
hoe het begon

juni 2006
De dag des oordeels

eind juni t/m begin augustus
de eerste chemoperiode

begin augustus t/m half september
tweede chemoperiode

half september t/m begin november
periode na de chemo

november
De uitslagen

november na de uitslag
Hoe nu verder na deze uitslag

de bestralingsperiode
5 dagen achter elkaar bestralingen om de benauwdheid te verminderen

december vakantie
amber en ik op vakantie in Egypte samen met Ber en Nadine

na de vakantie
het leven weer na de vakantie

weer een nieuw begin: 2007
januari 2007

22 januari 2007
een nieuwe uitslag

de tweede week van het nieuwe jaar
week 2 2007

vanaf 29 januari
weer een nieuwe week

vanaf 5 februari
vanaf 5 februari

weer een ct-scan/12 februari
weer een ct-scan/12 februari

een nieuwe week/19 februari
een nieuwe week/19 februari

vakantie Overijssel
midweek Overijssel

week 26 februari
week 26 februari

weer thuis enzo
weer thuis enzo

lente of winter?
lente of winter?

lente
lente

april en pasen
april en de paasdagen

Vakantie in Tunesië
vakantie samen met mijn zussen en mijn moeder

het dagelijkse leven
weer terug van Tunesië

Vakantie Kreta
een bijzondere ervaring met Jan naar een warm land

Opnieuw het dagelijks leven
weer een nieuwe start na een vakantie

wel of geen chemo?
weer opnieuw een zware beslissing

juni 2007
de maand van de keuzes

Een scan en uitslag verder
Weer een nieuwe beslissing

Weer een nieuw begin
een start met de nieuwe medicijnen
Juli 2007
verder met de pillen en 1e controle

de eerste uitslag na de start met een nieuwe "chemo"
de eerste uitslag van de tarceva/sunitinib

augustus
vakantie Vlieland en een eerste scan sinds de tarceva/sunitinib

Vlieland
toch nog een weekje er tussenuit voor ons

Weer het gewone leven?!
na de vakantie

En wat nu?
een nieuwe chemo?

(Deze week) de start met bestralen
De 2e keer bestralen

Na de bestraling
en nu maar afwachten

Oktober
tussen hoop en vrees

Lesbos
1 weekje vakantie in Griekenland

Weer thuis
Het "gewone leven" weer

November 2007
Weer een nieuw begin

Een weekendje weg met Saskia
Eerst doen, dan denken

weer het gewone leven
sinterklaas enzo

Decembermaand
De wintermaand en Sint

Kerst 2007
De feestdagen 2007

Weer een nieuw jaar
2008

Wel of niet aan de chemo (Alimta)?
Wel of niet aan de chemo (Alimta)?

Nog even genieten
zin in een paar rustige dagen

De laatste loodjes
telkens nog éven doorzetten

Naar het hotel met Frank en Marie Louise
Een weekendje Duitsland

Nog even 1 dagje onbezorgd
Een derde chemo?

De 3e chemokuur
De laatste loodjes?

Wel of geen nieuwe kansen
Nog wel of niet een nieuwe chemo

De bestralingsweek en de naweëen
Toch nog voor de vakantie

in ieder geval nog 1 vakantie naar het buitenland
Dalyan Turkije

weer het gewone leven na Dalyan
Weer terug van vakantie

weer een nieuw begin?
pillen en andere onderzoeken

Weer thuis
terug van weggeweest uit het ziekenhuis

Mijn kankerverjaardag
om het leven te vieren

Juli
Weer een nieuwe maand

Een weekendje naar het Brabantse land met Ber
Een weekendje weg met Ber

Terug van Brabant
Toch weer AVL'en

Een nieuwe moeizame start
Een nieuwe start met ademhalen

29 juli 2008
Hoe het einde is gekomen

HOOP, HOOP, EN NOG EENS HOOP

23 JUNI

 

Het is zaterdag, de laatste speeldag van Jan en ik ben begonnen met de nieuwe medicijnen.

Heerlijk werd ik wakker gemaakt met een ontbijtje na een toch wat te korte nacht. Het was overigens wel gezellig gister én wat teveel. Dus.... slaapproblemen, maar het ontbijtje maakt het dan weer helemaal goed.
Daarna werd ik onrustig en wilde ik naar beneden naar mijn cytostatica terwijl Jan liever nog even samen had gelegen. Alsof ik vreemd ga, druip ik af naar beneden om mijn onrust te bevredigen. Uiteindelijk mijn eerste set pillen genomen en laten we maar zien wat het doet. De kop is er af en dat voelt goed. Nu moeten de medicijnen het gaan doen.
Wat aan mijn fotoboek gedaan, wat tutten met Jan, en verder op de pc aan de gang voor mijn werk, foto's op cd zetten enz. Els komt nog langs, boodschappen gedaan en op zoek geweest naar de juiste huidverzorgingsmiddelen i.v.m. de nieuwe medicatie die vooral op je huid invloed heeft. De dag is weer voorbij gevlogen en ik ben nog niet eens aan mijn tukkie toegekomen. Wil eigenlijk nog steeds meer foto's van de pc afhalen en op schijf zetten. Dan is het al weer etenstijd en komt Amber terug van haar vader. We eten gezellig samen, waarna we ieder onze dingetjes in huis doen. Daarna gaat ze vanavond naar een feestje en kan ik haar niet ophalen want dat wordt voor mij te laat en Jan moet vanavond het decor ook nog afbreken waardoor het laat zal worden. Dan beslist ze om toch nog 1 nachtje bij d'r vader te slapen omdat dit dichtbij het feest is. Morgen is ze er weer.Wat telefoontjes gehad en direct even douchen en mezelf maar preventief insmeren met cremes enzo. Ik heb een hele zak met van alles gekocht wat goed zou zijn. Daarna lekker mijn bedje in.

 

24 JUNI

 

Ik heb heerlijk geslapen en zodra ik wakker word wil ik verticaal. Omdat ik uitgeslapen ben en omdat mijn rug zeer doet. Lekker opstaan dus. Een ontbijt op bed voor Jan gemaakt en samen lekker zitten smikkelen. Dan blijkt dat hij vannacht door Amber gesms't is en haar opgehaald heeft met de fiets. Ze had de nodige spullen vergeten voor het slapen bij haar vader en wilde liever naar huis.

Dus dochterlief is thuis.Na het ontbijt een CD gemaakt van alle foto's van de voorstelling, mijn dagboek ingevuld en ga nu heerlijk met een boek in een hoek. Rustig tutten voordat ik vanmiddag weer op pad ga naar de afsluitende middag van de voorstelling. Foto's/film, nakletsen en een borrel.

Van tutten is het weer weinig gekomen.

Tijd is toch maar een raar ding. Je kunt er al snel tekort van komen, zeker als je beseft dat je tijd schaars is.

Een telefoontje, een stapeltje papier "even" uitzoeken, douchen en een boterham eten, en de tijd is alweer voorbij. Over het begrip "Tijd" zou je uren kunnen filosoferen en daar dan weer te tijd mee kunnen vullen, dus stop ik hier maar over.Feit is voor mij, dat ik mijn tijd elke dag voorbij zie vliegen. Elke dag het gevoel hebbende tekort ervan te komen, helaas.De afsluiting voelde erg goed. Fijn om me tussen zo'n hechte club mensen te mogen vertoeven.

 

Totdat..... Amber belt en bijna roept: Kom je nu thuis?????? Ik heb zo'n honger en wil eten!!!!!!Het is voor mij ook mooi geweest, dus sta ik nu te koken.Dag 2 van de pillen heb ik nu gehad. 1 x diarree gehad, maar niet ernstig.

 

25 JUNI

 

Dag 3, en het blijft nog altijd spannend. Jan is thuis en zit in een impasse. Hij wil van alles, moet het nodige maar heeft geen puf. Ik moet de tandarts bellen, maar zit er ook tegen aan te hikken. Zo blijven we wat zitten kletsen, koffie drinken en gaat de tijd voorbij.

Tussendoor zetten we de parasol op die ik overgekocht heb van mijn nichtje. Een joekel van een ding voor mijn plaatsje, maar dat was ook de bedoeling. Nu kan ik in warme dagen overal zitten en hoef ik niet telkens te verschuiven.

Ook ik heb de afgelopen weken het druk gehad en was het een emotionele periode. Ik ben sloom en moe. Toch moet ik me even gaan verzetten omdat ik de nodige afspraken heb. De haptonome en evt. de tandarts.Gelukkig bleef het bij 1 afspraak en zo konden Jan en ik even op stap naar een rommelwinkel. Het blijft vandaag een beetje voelen als een niksdag. Een dag zonder keuzes en alles gaat maar een beetje zoals het gaat. De tijd gaat voorbij en ik heb nergens écht van genoten. Soms kan ik bijv. zo ongelooflijk genieten van het niksdoen en/of tutten, maar zo voelt het vandaag niet.

Een onbevredigende dag, maar geen nare dag.

Gewoon niks.

Tijdens het eten word ik er toch chaggie van en later wat opstandig. Een dag met vele gezichten en ga uiteindelijk lekker richting bed. Dekens over mijn hoofd en ik ben er even niet.

 

26 JUNI

 

Dag 4. Een lotgenote kreeg van tarceva op deze dag ernstige bijverschijnselen aan d'r huid. Ik betrap mezelf er dan ook meteen op dat ik elke dag eerst even in de spiegel kijk en een zucht van verlichting slaak.

En zeker vanmorgen.

Mijn ontbijt gehad en nu nog een uur later mijn medicijnen innemen. Ik blijf hopen op zo min mogelijke bijwerkingen.Vandaag wordt een onrustige dag en word er nu al zenuwachtig van. Maar even kijken of ik het wat handiger aan kan pakken zodat ik mezelf niet voorbij loop.Mam gebeld en afgesproken dat ik vandaag niet afspreek met 'r maar evt. langskom als er ruimte is.

Eerst naar de tandarts en vanmiddag nog even langs de High Tea van mijn werk te gaan.

Maar eerst nu mijn pillen innemen. Voordat ik in actie ga zit ik weer even te mijmeren. Stel, je hebt kanker en medicijnen daartegen, in de hoop dat de foute cellen om zeep geholpen worden. Tegen de bijverschijnselen als huidproblemen door de aanval op de huidcellen, smeer je je dagelijks van top tot teen in. Als een glibberige aal loop je rond, maar wat kan jou dat schelen. Beter dit dan een zieke schilferige huid. Na maanden smeren, krijg je weer een mooie jonge huid wat je in geen jaren gehad hebt. Vervolgens val je de nodige kilo's af van de diarree, waardoor je buik weer plat is. De medicijnen gaan helpen en de longcapaciteiten nemen weer toe, waardoor je weer kunt fietsen, sporten enz. en je weer lekker in je spieren/vel gaat zitten.

Het klinkt te mooi om waar te zijn en het is LULKOEK. Maar...... het beginnen aan een medicatiekuur met allerhande mogelijke akelige bijverschijnselen doe je toch alleen maar in de hoop op dit ideaalbeeld?! Of ben ik nu gek!Wie zit er nu te wachten op de bijverschijnselen alsof het er nu eenmaal bijhoort en het je niks kan schelen?!

Wie hoopt nou niet op een gezond en geheeld lichaam?!

Wie wil nu niet een een prachtig mooi lijf?

!Lulkoek én een eigen waarheid, gaan soms toch wel samen.En nu op naar boven, douchen en smeren maar tegen de aanval van de medicijnen op mijn huid.Snel vertrekken richting tandarts waar het gelukkig voorspoedig gaat. Dan toch vast op de weg, en maar even langs bij een winkeltje om spullen op te halen. Vervolgens richting Beverwijk waar ik in een file terecht kom. Slimme ik dacht het te kunnen omzeilen, maar kwam toen in de file bij de pont, en vervolgens in de file bij de sluizen die open gingen. Uiteindelijk heb ik 10 X zolang over gedaan als normaal. Rechtsomkeert maken kon ook niet, want dat stond inmiddels ook al vast.

Als ik aankom word ik weer hartelijk en warm ontvangen door mijn collega's.

Daarbij kwam dat velen allerhande lekkere dingen meegenomen had voor de High Tea, dus dat was smullen. Gezellig om iedereen weer even te hebben gezien, en na vijfen ga ik moe en voldaan naar huis.

Alleen, shit, weer in een file door een ongeluk in de tunnel. Nu merk ik dat ik dit er dan niet meer bij kan hebben. Inmiddels te moe, maar ik kan niet anders want de auto krijgt toch echt geen vleugels.

Gelukkig ben ik dan toch nog thuisgekomen en heb ik direct de oven aangedaan voor wat eten uit de vriezer.

Dochterlief is vandaag ook laat thuis i.v.m. een schoolreis, dus dat komt goed uit. Jan is met zijn dochter op pad en komt vanavond pas thuis.

Na wat eten ga ik op de bank ploffen en helaas is het me niet gelukt om bij mam langs te gaan.

 

27 JUNI

 

Ik word vandaag mopperig wakker. Gisteravond ineens heel misselijk geworden. Gedsie, maar gelukkig is het weer weggezakt. Mijn mond die weer droger en pijnlijker is, mijn oren die vochtig zijn, een dichte neus waardoor ik benauwd en hoestend wakker word, enorme kriebel op mijn hoofdhuid en een poes die me lastig valt. Allemaal niet dramatisch, maar bij elkaar om te grommen.Gewoon humeurig als een klein kind word ik wakker.

Jan luistert gelukkig even geduldig naar mijn gemopper en gaat daarna naar beneden om een ontbijtje te maken. De lieverd.

Omdat ik zo ontzettend moe wakker werd gaat alles vertraagd en ik heb nu wat extra bezigheden zoals het invetten als voorzorgsmaatregel tegen een evt. droge huid. Alles gaat te langzaam, want heb daar eigenlijk geen tijd voor. Ik heb namelijk een hele leuke afspraak, dus had ik beter ontspannen heen kunnen gaan. Maar.... helaas wordt het gehaast.

 

Ik kom net terug van Chalet-jolie van een verzorgende en ontspannen gezichtsbehandeling die ik ook nog aangeboden kreeg i.v.m. de viva la donna dag. Ondanks de andere behandeling die ik al had gehad, wilde ze me dit toch nog aanbieden. Een aantal keren ging het met de afspraak mis omdat ik bijv. een bioptie had. Maar vandaag was het dan zover. Het was een cadeautje om mezelf zo lekker te laten verzorgen en zeker op zo'n ochtend.

Daarnaast heb ik genoten van haar zorg en persoon. Een prettig mens die werkt met Aveda en Weleda producten.

We hebben gelijk gepraat over mogelijke cremes als mijn huid heel erg droog zou worden. Met een tevreden gevoel en een tas met presentjes ga ik weer richting huis.

Voor nu heb ik toch weer shampoo nodig en kon ik er even niet uitkomen bij haar met de aveda-producten. Eerst maar even doorlezen en voor nu mijn eigen oude shampoo gebruiken en kijken of dat wel werkt. Is namelijk op natuurlijke basis en wat ik de laatste 2 maanden gebruikt heb is nu de schuld van mijn geirriteerde huid op mijn hoofd.

Ik dacht vandaag verder een rustige dag te hebben, maar dat leek er in het geheel niet op.Op een gegeven moment zit ik achter de pc en heb ik problemen met mijn administratieprogramma van mijn site en zit ik via de msn met degene die daar meer van weet het probleem op te lossen.

Ondertussen open ik mijn mail en zie ik dat ik moet reageren op een mail van de school van Amber en tegelijk komt Amber binnen en moet ik daar een gesprek over voeren voordat de school mij gaat bellen. Dan komt er aan de deur iemand die iets aflevert voor Amber waar ik me eerst in moet verdiepen voordat ik ervoor teken.

Een krampaanval zorgt voor een snelle run op de wc en vergeet ik even helemaal dat ik via de pc aan het praten ben met Suzanne.

Dan komt Jan ook nog onverwacht binnen en komt de post met belangrijke papieren die ik dringend in moet vullen. Soms kan ik alles achter elkaar doen. Eerst het ene afmaken, dan aan het andere beginnen.

Maar vandaag komt alles tegelijk en krijg ik het niet voor elkaar om het stuk voor stuk af te handelen. Chaos alom en iedereen zit aan tafel met zijn spullen en ik zie door de bomen het bos niet meer. Maar goed, uiteindelijk is alles gelukt en moet ik ook nog even wat wegbrengen naar een buur, waarna ik moe in bed kruip.

Gewoon om te rusten, want er zit te veel in mijn hoofd om te slapen.

Het goede nieuws is dat onverwacht blijkt dat Amber volgend jaar toch gewoon overgaat naar de VWO en daar is ze heel blij mee. Het tweetalige onderwijs wil ze wel stoppen en deed ze dit jaar al met veel tegenzin. Toch ben ik blij dat ze het nu 2 jaar gedaan heeft waardoor haar niveau van het Engels al behoorlijk hoog is, en dat is goed.

Vanavond weer lekker bijtijds mijn bedje in met een boek. Ik geniet onzettend van het boek wat ik nu aan het lezen ben en zal het op mijn site zetten bij de boeken. Een boek om in weg te zakken, maar dan wel met een pak tissue's want er zitten erg ontroerende passages in. Ik kijk net op mijn site en zie dat ie alles achter elkaar heeft gezet. Gadver, gauw even mailen naar Suzanne of ze er een oplossing voor heeft.

 

28 JUNI

 

Het probleem op mijn site is nog niet opgelost, maar wordt aan gewerkt. Dus voorlopig zet 'ie mijn geschreven tekst waarschijnlijk nog allemaal achter elkaar.

Vorige weken heb ik regelmatig tekort geslapen. Deze week ben ik dat aan het inhalen lijkt wel.

Ik wordt 's morgens vroeg wel regelmatig wakker, maar dut weer lekker in. Dit bevalt me prima na de afgelopen weken en ik zal het wel nodig hebben. Nog steeds geen bijwerkingen en laten we nou toch hopen dat dit zo blijft!

 

Vanmiddag lekker met mam op een terrasje gezeten. Voor het eerst sinds Kreta kon ik de zon weer verdragen. Heerlijk hoor! Nog wat kleine boodschappen gedaan samen en dan weer richting huis aan.

 

Als ik aan bijwerkingen denk komt als eerste mijn huid en diarree omhoog. Diarree heb ik wel een beetje, maar niet erg. Mijn huid pak ik van alle kanten in met smeersels en hoop dat dit de ergste uitdrogingsverschijnselen wat tegengaat. Maar...... wel heb ik een ander vervelend bijverschijnsel, waar ik eigenlijk altijd al wat last van heb, en dat is mijn tekort aan speeksel. De laatste 2 dagen wordt dit erger en gaan mijn tong, mijn lippen en mondhoeken er flink onder lijden. Het eten wordt weer vervelend omdat alles prikt en ik na het eten mijn laatste speeksel opgebruikt lijk te hebben. Dan duurt het weer even voordat er een klein beetje nieuw speeksel is. Grrr, brrr.

Omdat Frank tijdelijk mijn achterbuur is, ga ik even langs om te vragen of hij er niet iets voor heeft, gezien zijn mondproblemen. Want... als dit zo doorzet, wordt het steeds vervelender. Hij heeft nu niets, maar wel suggesties. Morgen daarover het AVL bellen, want het mag niet uit de hand lopen.

 

Gelukkig hebben we ook vanavond lekker en gezellig buiten de deur gegeten op het strand. Zolang het nog kan wil ik dit zeker af en toe doen, en het leuke was dat Amber het voorstelde. Zij, die eigenlijk het liefst altijd thuis blijft en ik nooit kan plezieren met buitenshuis eten.

Daarna nog heel eventjes langs Henk geweest voor een kop koffie.

Nu weer lekker thuis en zo in mijn bed kruipen na een gezellige dag. Eerst even op mijn site gekeken, en zag dat het er weer goed opstaat. Joepie, met dank aan.....

 

29 JUNI

 

Mijn hulp komt zo en daar ben ik weer blij mee. Tussentijds ga ik dan bellen naar het AVL voor mijn mond. Ik werd vannacht wakker omdat ik mijn lippen niet meer kon bewegen. Ze zaten namelijk vastgeplakt aan mijn tanden omdat het speeksel blijkbaar op was door het ademen via mijn mond. Was bizar wakker worden.

 

Verder heeft Amber vakantiewensen en wil ik daar het e.e.a. voor op zoeken op het internet. Weet nog niet goed wat ik ermee aanmoet omdat ik gewoon geen toekomst kan kijken. Misschien wil ik dan absoluut mijn huis niet uit bijv.!

 

Het AVL gebeld over mijn mondproblemen en de voorstellen die ik gedaan heb, waren goed. Goed na elke maaltijd poetsen, dan spoelen met zout water of kamillosan, oral balance voor als mijn mond te droog is en xylocaine viskeus voor verdoving tijdens de maaltijd als eten erg pijn gaat doen. Allemaal tips via Frank en waren ook voor mij geschikt volgens Albert van het AVL. Verder zelf nog bij de drogist op zoek gegaan en kreeg advies voor Omega7 (Membrasin), voor droge slijmvliezen en een droge huid. En nu maar hopen dat ik alles onder controle houd, want moet met mijn slijmvliezen nog lange tijd uitzingen. Deze kuur duurt namelijk 18 maanden, waarin ik elke dag 4 pillen slik. Dus is niet even een tijdelijke bezigheid.

 

Was ook hartstikke lief dat ik vanmorgen vroeg de oral balance in mijn bus vond. Had Frank gedaan. Zo begaan als 'ie is, omdat hij zelf maar al te goed weet hoe een ramp mondproblemen kunnen zijn/worden.

 

Samen met Natasha, de hulp, mijn planten allemaal buiten gezet en gewassen, koffie gedronken met haar, snel douchen en daarna bij Frank een gezellig bakkie gedronken. Hink, stap, sprong, en ik zat in de keuken bij hem. Leuk hoor dat hij op iemands huis past die nou net toevallig bij mij om de hoek woont.

 

Na de koffie weer naar huis waar Saskia met haar dochter Dayla kwam lunchen. Toen lekker even wat op bed gerust en weer op pad geweest voor de nodige huidverzorgingsmiddelen en voor de mondproblemen.

 

Zo ben ik aan de Omega 7 gekomen, en heb ik nu ook de rest van de verzorgingsspullen. Wat een bakken met geld heb ik er inmiddels al aan uit gegeven. Allemaal speciaal, zonder parfum, zonder alcohol, vettig enz. Maar..... tot op heden lijkt het te helpen. Ik begin wel wat pukkels te krijgen, maar het valt nog mee. Verder wat droge plekjes die ik goed blijf verzorgen en behoorlijke droge lippen, maar die komen vooral door het tekort aan speeksel.

 

Mam en Simone komen tegen 6'en en eten mee, wat weer een gezellig gevoel rond de eettafel geeft. Na het eten wel direct mijn mond verzorgd, en dat lijkt te helpen tegen al te grote uitdroging. Nog wat koffie gedronken samen en mijn dagboek geschreven nadat ze weg zijn. Op zulke volle dagen vind ik het heerlijk om weer even te schrijven. Dan maak ik m'n geest weer even leeg en kan ik me meestal met een gerust gevoel overgeven aan de avond.

 

30 JUNI

Heerlijk uitgeslapen, achter de pc het nodige werk gedaan voor het Hospice krantje en een deel van mijn mails beantwoord. Zo een lekker kopje koffie voor mezelf maken en dag 8 van de pillen slikken. 1 week dus achter de rug. Tot op heden gaat het nog redelijk met de bijverschijnselen. Vooral mijn mond die zo kurkdroog kan zijn is ververvelend en geeft heel snel wondjes in mijn mond, wat vandaag gelukkig rustig voelt. Verder beginnende jeugdpuistjes wat onderhuids gevoelig is. Ook mijn neusslijmvliezen zijn niet zoals normaal en voelen erg droog aan. Af en toe een buikkrampje met toebehoren, maar nog geen dramatische toestanden.

 

Vandaag een dag tutten met mijn dochter die al vakantie heeft. Niet officieel want de boeken moeten nog ingeleverd worden. Maar ze zit inmiddels alweer een aantal dagen thuis en te genieten van haar overgang naar 3 VWO. Ze wil graag even naar winkels met me, maar allereerst verwacht ik Els nog op de koffie.

 

Els komt met Eva binnen met een bak vol cadeautjes die voor de komende 16 weken voor mij blijken te zijn. Iedere week mag ik 1 cadeautje eruit halen. Oeps, een aanslag op mijn nieuwsgierige aard. Ik vind het een erg leuk idee en begreep bij binnenkomst eerst niet dat het voor mij was. Het eerste cadeau heb ik uitgepakt en was een lipbalsem met zonnefactor tig, ongeparfumeerd. Joepie, want die had ik nog niet gekocht.

 

Om 2 uur vertrekken Am en ik naar een grote recycling winkel en komen daar om 5 uur van thuis. We hebben weer het nodige gescoord en zijn dik tevreden.

De tafel wordt nu door Jan gedekt met de heerlijk zaterdagsdingetjes voor op brood en hoop zo te kunnen smikkelen. Ik heb vandaag namelijk nog niet veel gegeten, want heb geen zin in last aan mijn mond wat dan altijd erger wordt. Verder gaat mijn huid in de loop van de dag wat meer kriebelen, maar is nog te doen.