januari t/m juni 2006
hoe het begon
juni 2006
De dag des oordeels
eind juni t/m begin augustus
de eerste chemoperiode
begin augustus t/m half september
tweede chemoperiode
half september t/m begin november
periode na de chemo
november
De uitslagen
november na de uitslag
Hoe nu verder na deze uitslag
de bestralingsperiode
5 dagen achter elkaar bestralingen om de benauwdheid te verminderen
december vakantie
amber en ik op vakantie in Egypte samen met Ber en Nadine
na de vakantie
het leven weer na de vakantie
weer een nieuw begin: 2007
januari 2007
22 januari 2007
een nieuwe uitslag
de tweede week van het nieuwe jaar
week 2 2007
vanaf 29 januari
weer een nieuwe week
vanaf 5 februari
vanaf 5 februari
weer een ct-scan/12 februari
weer een ct-scan/12 februari
een nieuwe week/19 februari
een nieuwe week/19 februari
vakantie Overijssel
midweek Overijssel
week 26 februari
week 26 februari
weer thuis enzo
weer thuis enzo
lente of winter?
lente of winter?
lente
lente
april en pasen
april en de paasdagen
Vakantie in Tunesië
vakantie samen met mijn zussen en mijn moeder
het dagelijkse leven
weer terug van Tunesië
Vakantie Kreta
een bijzondere ervaring met Jan naar een warm land
Opnieuw het dagelijks leven
weer een nieuwe start na een vakantie
wel of geen chemo?
weer opnieuw een zware beslissing
juni 2007
de maand van de keuzes
Een scan en uitslag verder
Weer een nieuwe beslissing
Weer een nieuw begin
een start met de nieuwe medicijnen
Juli 2007
verder met de pillen en 1e controle
de eerste uitslag na de start met een nieuwe "chemo"
de eerste uitslag van de tarceva/sunitinib
augustus
vakantie Vlieland en een eerste scan sinds de tarceva/sunitinib
Vlieland
toch nog een weekje er tussenuit voor ons
Weer het gewone leven?!
na de vakantie
En wat nu?
een nieuwe chemo?
(Deze week) de start met bestralen
De 2e keer bestralen
Na de bestraling
en nu maar afwachten
Oktober
tussen hoop en vrees
Lesbos
1 weekje vakantie in Griekenland
Weer thuis
Het "gewone leven" weer
November 2007
Weer een nieuw begin
Een weekendje weg met Saskia
Eerst doen, dan denken
weer het gewone leven
sinterklaas enzo
Decembermaand
De wintermaand en Sint
Kerst 2007
De feestdagen 2007
Weer een nieuw jaar
2008
Wel of niet aan de chemo (Alimta)?
Wel of niet aan de chemo (Alimta)?
Nog even genieten
zin in een paar rustige dagen
De laatste loodjes
telkens nog éven doorzetten
Naar het hotel met Frank en Marie Louise
Een weekendje Duitsland
Nog even 1 dagje onbezorgd
Een derde chemo?
De 3e chemokuur
De laatste loodjes?
Wel of geen nieuwe kansen
Nog wel of niet een nieuwe chemo
De bestralingsweek en de naweëen
Toch nog voor de vakantie
in ieder geval nog 1 vakantie naar het buitenland
Dalyan Turkije
weer het gewone leven na Dalyan
Weer terug van vakantie
weer een nieuw begin?
pillen en andere onderzoeken
Weer thuis
terug van weggeweest uit het ziekenhuis
Mijn kankerverjaardag
om het leven te vieren
Juli
Weer een nieuwe maand
Een weekendje naar het Brabantse land met Ber
Een weekendje weg met Ber
Terug van Brabant
Toch weer AVL'en
Een nieuwe moeizame start
Een nieuwe start met ademhalen
29 juli 2008
Hoe het einde is gekomen

EEN WEEKENDJE WELLNESSEN

18 NOVEMBER

Eerst denken, dan doen. Zo zit ik in elkaar en heb ik dit weekend weer met volle teugen mogen beleven. Ik moest het dit keer doen zonder mijn chauffeur, bodygard Jan. Zelf autorijden dus en dat was geen kattepis. Van Haarlem naar de mooie stad Delft, naar Naaldwijk om te slapen en naar Ridderkerk om te wellnessen. Daarna weer terug richting Haarlem en dat grotendeels in het donker met miezer en een foute routeplanner. Of waren het de borden op de wegen die niet altijd even duidelijk waren. Mijn grootste struikelblok was het giga knooppunt bij Rotterdam. Een wegennet dat als een spinnenweb kriskras door elkaar loopt en waar ik al zo lang als ik me kan herinneren de foute afslag neem omdat het zo onduidelijk aangegeven wordt. Nu had ik wel mijn lieve vriendin Saskia naast me, die zo goed en zo kwaad als het kon de routeplanner bestudeerde, maar zonder goeie ogen lukt dat natuurlijk niet echt bij weinig licht. Kortom, het autorijden vond ik erg vermoeiend maar het is ons gelukt om overal aan te komen.


In Delft hebben we geslenterd langs de mooie grachtjes en genoot ik van de leuke winkeltjes achteraf. Na een lekkere lunch en nog wat tutten in een tweedehands zaakje besluiten we om richting het hotel te gaan om wat te rusten. Sas in bad en ik op bed. We besluiten om Naaldwijk in te gaan voor het avondeten, waar we terechtkomen in een leuk tapasrestaurant. Na het eten kruip ik nog in bad en tutten we wat voordat we gaan slapen.

Na een lekker ontbijt besluiten we rustig aan onze spullen te pakken en richting Ridderkerk te rijden voor de sauna. We hebben een arrangement geboekt en worden daar in het begin van de middag verwacht. De sauna is prachtig met smaakvol ingerichte hoekjes en diverse soorten sauna’s. We besluiten allebei ons eigen gang te gaan omdat we het allebei lekker vinden om in ons eigen tempo te genieten van de sauna’s. Tijdens alle eet- en drinkpauzes komen we dan weer bij elkaar. Tijdens de massage heb ik het gevoel dat ik toch maar weer Magere Hein uit zit te lachen. Soms voelt het als een spelletje met hem en geniet ik dat ik het voor dat moment van hem win. “Ik lig hier toch maar mooi lekker te genieten en jij denkt toch niet dat ik met je meega?” Alsof ik een pact met de duivel gesloten heb, lach ik Magere Hein op dat moment uit.  

Rusten op commando met een tijdslimiet lukt me niet dus beleef ik vooral de rustmomenten tijdens de behandelingen. Ik beleef het programma van die dag als vol, en Saskia vertelt later het tegenovergestelde. Zou dat komen omdat haasten om op tijd te komen niet meer voor mij weggelegd is? Ik weet het niet, maar ben toch regelmatig op de dag bezig met de tijd. Toch geniet ik van het heerlijke gevoel van weer schoon te zijn, de luxe van de behandelingen en het gevoel van een prinses te zijn die zoveel aandacht krijgt. In de loop van de dag word ik wel steeds moeier en merk ik dat, zoals ook wel verwacht, de longen het zwaar te verduren hebben. Na het diner heb ik nog wat gelegen, maar mag de moeheid niet drukken. Dus…. om de terugreis nog te kunnen doen, zet ik de knop van de adrenaline aan. Wat is dat toch handig zo’n stofje in je lijf. Niet dat ik er dagelijks gebruik van moet maken, want dan zou het mijn lichaam uitputten, maar voor zo af en toe spreek ik dit ingrediënt weer aan en kan het gare stukje mens nog even verder.

Toch vond ik het erg fijn om weer even uit de thuissfeer van ziekte te zijn. Ik kan nog veel genieten van de dagelijkse dingen doordat ik me grotendeels aan een rustig ritme probeer te houden. Helaas confronteert dit me dagelijks ook met mijn ziekte, waardoor zo’n weekendje weg heel waardevol voor me is. Ik draai dan wel voor een deel op mijn adrenaline, maar dat moet toch kunnen zo af en toe. Ook was het fijn om dit met Saskia te doen. Lekker genieten van de dingen die we samen leuk vinden en tijd en aandacht hebben voor elkaar.

Als ik thuis kom geniet ik ook weer van mijn lieffies. Amber zat nog met smart op me te wachten. Haha, pubers, ze kunnen niet met en niet zonder je. Mijn adrenaline “uit”knop is moeilijker te vinden, dus lig ik nog uren wakker naar de tv te kijken voordat de moeheid over me heen kan komen en ik in slaap val. Ik geniet nog even na van deze 2 dagen weg met Sas. Dit heb ik toch mooi maar weer even kunnen doen en ben ik erg blij mee.