mijmeringen
Een stukje door mij geschreven in het Hospice-krantje
achteruit leven
een overdenking met een glimlach
geen weg terug
een overdenksel van mij
5 december 2006
mijn sinterklaas gedicht
een overdenking
dubbel leven
het hert
het is zo dichtbij
vlinders in de nacht
een lief gedicht
serenity
een wijsheid voor het leven
gedicht
kwaliteit van leven en sterven
kwaliteit van leven en sterven
troost gedicht

GEEN WEG TERUG

Geboren worden, een kind baren en sterven zijn toch 1 en dezelfde energie. Er is geen weg terug. Een zijpad kun je wel even inslaan, maar heel tijdelijk. De hoofdweg ligt al weer snel voor je.

Het gebeurt, hoe dan ook. Of je het ermee eens bent of niet. Of je het wil of niet.

Deze gedachte komt soms als een diep weten bij me omhoog en geeft me weer de kracht om verder te leven en toe te groeien naar mijn onvermijdelijke dood. Wanneer???? Ik hoop nog niet zo gauw.