mijmeringen
Een stukje door mij geschreven in het Hospice-krantje
achteruit leven
een overdenking met een glimlach
geen weg terug
een overdenksel van mij
5 december 2006
mijn sinterklaas gedicht
een overdenking
dubbel leven
het hert
het is zo dichtbij
vlinders in de nacht
een lief gedicht
serenity
een wijsheid voor het leven
gedicht
kwaliteit van leven en sterven
kwaliteit van leven en sterven
troost gedicht

HET HERT

Er is een hert dat in zijn eigen lichaam muskus maakt.

In een bepaalde tijd van het jaar komt de geur vrij en snuift het hert er de sporen van in de wind.

Het raakt in een roes en wordt volkomen betovert door de heerlijke geur.

Het hert wil alleen nog de bron van de geur vinden.

Snuivend en zoekend rent hij door het bos en wordt steeds uitzinniger, omdat hij nooit dichter bij de geur lijkt te komen.

Hij zoekt overal, op elke denkbare plaats en geeft de hoop niet op, maar tenslotte zakt hij aan het eind van de dag uitgeput ineen.

De volgende dag voert de wind de geur naar zijn neus en begint hij zijn zoektocht van voren af aan.

Het hert weet niet dat de verrukkelijke geur die hij zo wanhopig najaagt afkomstig is uit zijn eigen lichaam en dat hij datgene wat hij ten koste van alles nastreeft allang heeft.